Dyspersja – definicja i zastosowanie w budownictwie
Dyspersja to układ, w którym cząsteczki jednej substancji (fazy rozproszonej) są równomiernie rozmieszczone w drugiej substancji (faza rozpraszająca). W kontekście budownictwa najczęściej mamy do czynienia z dyspersjami wodnymi polimerów, gdzie cząsteczki tworzywa sztucznego są zawieszone w wodzie w postaci mikroskopijnych cząstek.
Zastosowanie w materiałach budowlanych
W budownictwie dyspersje wykorzystywane są przede wszystkim jako spoiwa w produktach chemii budowlanej, takich jak:
-
Farby dyspersyjne – zawierają spoiwo polimerowe rozproszone w wodzie (np. na bazie akrylu lub winylu). Charakteryzują się łatwą aplikacją, dobrą przyczepnością do podłoża i odpornością na zmywanie.
-
Kleje dyspersyjne – stosowane m.in. do wykładzin, parkietów czy płytek; zapewniają elastyczność i trwałość wiązania.
-
Hydroizolacje polimerowe – np. płynne membrany jednoskładnikowe, które po wyschnięciu tworzą elastyczną, wodoszczelną powłokę.
-
Zaprawy modyfikowane polimerami (PCC) – dzięki dyspersjom mają poprawioną przyczepność, elastyczność i odporność na czynniki atmosferyczne.
-
Grunty (primery) – dyspersyjne środki gruntujące stabilizują podłoże i poprawiają przyczepność kolejnych warstw.
